Van Onder naar Boven (1)

De Sociale Politiek van Onder naar Boven, de wens is de vader van de gedachte. De titel van dit blogje is een zeer bewuste keuze. Niet alleen omdat het kan, maar vooral omdat het moet. Politiek met een sociaal hart bevindt zich in een deplorabele staat. Niet alleen landelijk, maar zeker ook hier op gemeentelijk niveau.Dat vindt iedereen, maar is dat nou ook werkelijk zo?

Van Onder naar Boven is niet alleen een cijfermatige wens, in de betekenis van minder naar meer zetels, maar we zouden het moeten omarmen als het basisuitgangspunt van de politiek sociaal denkende mens.

Van Onder naar Boven, betekent eerst Faciliteren en dan Controleren. Dit behoeft nadere uitleg, want anders is het ook maar een losse flodder.

Van Onderen naar Boven, we kunnen er eindeloos mee doorgaan.

Maar……. Er is wel een paleisrevolutie in het denken en in de mentaliteit van de sociaal geëngageerde partijen voor nodig. We kunnen er voorlopig vanuit gaan dat de rechtse/neo-liberale politiek de lakens zal uitdelen. En? …. is dat erg? Helemaal niet Hoezo niet? Kijk nou eens wat er gebeurd als ze blijven besturen zoals er altijd is bestuurd, dan krijgen we als schoolvoorbeeld de zogenaamde “Concept Visie Bruisende Binnenstad”. Op papier klopt het allemaal. Lijvige rapporten, met heel veel marketing geklets, maar er staat niks in die rapporten, maar het klopt allemaal wel. Iedereen is gedekt, ingedekt en ho geen risico, maar volledig gespeend van enige vorm van lateraal denken. Over hoe het bijvoorbeeld dan wel moet?… Er ontstaan zo vanzelf wel meer dan voldoende voorbeelden hoe het dus NIET moet.

Hiervoor stelde ik, dat de sociaaldemocratie op zijn gat lag, maar is dat nou werkelijk zo? Strikt genomen wel, als je het zuiver theoretisch en cijfermatig bekijkt, maar wanneer je het wat breder trekt en het niet perse sociaaldemocratie noemt, maar bijvoorbeeld sociaal-denkend, dan valt het in mijn optiek erg mee. Ook hiervoor moet je van Onder naar Boven denken. Wat bedoel ik daar mee?

Een voorbeeld is “De Vrijwilliger”, onze samenleving wordt, zeker aan de onderkant en in de hoek waar de klappen vallen, bij elkaar gehouden door “De Vrijwilliger”. En… zolang de vrijwilliger niet in een al te groot keurslijf wordt geperst, functioneert het allemaal heel aardig. Deze vrijwilligers, waar het werkelijk van wemelt in onze samenleving, zijn in 99 van de 100 gevallen sociaal denkende mensen. Daar denken ze verder niet over na, maar ze “DOEN” het gewoon.

Ik heb vaak gezegd, dat neoliberale/rechtse mensen in eerste instantie aan zichzelf denken en dat zogenaamd linkse mensen eerst aan een ander denken, of in ieder geval het maatschappelijk belang voorop stellen. Er wordt vaak gezegd, dat dit wel erg kort door de bocht is, maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet. Om je te onderscheiden, moet je het simpel houden. Wanneer we in staat zouden zijn om alle vrijwilligers duidelijk te maken, dat ze eigenlijk sociaaldemocraten zijn, dan hebben we zo een meerderheid in de raad. Dit is dan weer wel kort door de bocht.

De samenleving is verrechtst, als je naar het stemgedrag van de mensen kijkt, dan zou je dat wel zeggen, maar als ik in mijn eigen omgeving kijk en dan bedoel ik letterlijk omgeving, dus niet mijn vriendenkring, dan is dat niet waar. Treurig is wel dat men rechts stemt, maar dat is niet direct ingegeven door het feit dat men rechts is, maar dat men is murw gebeukt door tendentieuze berichtgeving. Daar valt op zich weinig aan te doen, maar ook hiervoor geldt: Van Onder naar Boven. Een rustig gesprek, een kop koffie en geen grote woorden, maar gezellige omgang met elkaar, waar je de mensen het gevoel geeft, dat je elkaar best kunt vertrouwen. Door hele simpele praktijkvoorbeelden als samen sjoelen, een hapje met elkaar eten, samen tekenen. Een potje biljarten. Basale sociale omgang neemt angst en wantrouwen weg en dat begint onderaan en werkt dan als een inktvlek. Dik aangezette theorieën als “Verbindend Bestuur” en “Burgerparticpatie” zijn bedacht vanachter het bestuurdersbureau en daarvoor geldt wederom, dat het in theorie klopt, maar in de praktijk volkomen de plank misslaat. Waar het om gaat is dat je het met elkaar moet DOEN!!!!!!

Een voorbeeld en er zijn vele, is De Eetkamer in de Bunthoef. Dit is een schoolvoorbeeld, hoe een idee, vanuit een simpele gedachte kan uitgroeien, tot een instrument dat de sociale cohesie in een wijk helpt te verbeteren. Meer nog dan die pakweg tachtig mensen, die wekelijks een hapje met elkaar eten is het de tamtam die het rumoer veroorzaakt. Het geeft een gewoon goed gevoel en dat gevoel verspreid ook een gevoel van trots. Trots op je wijkcentrum en daardoor trots op je wijk en daardoor wordt de stad weer trots op haar wijk. Dus Van Onder naar Boven.

De Eetkamer is ook van Onder naar Boven tot stand gekomen een idee met een sociale gedachte werd gefaciliteerd en niet gecontroleerd. Er is wel controle, maar die leggen we ons zelf op. Door voortdurende zelfreflectie en evaluatie, leidt het van het ene idee naar het andere zonder dat je daar veel extra voor hoeft te doen.

Een ander goed voorbeeld, hoe iets van onder naar boven succesvol heeft gewerkt is het 380KV dossier. Het zijn de burgers (mensen met een sociaal en groen hart) die de start hebben gegeven aan een actie, die later door de gemeentelijke en gewestelijke politici is overgenomen. Heel erg dus van Onder naar Boven.

Wat aardig is, wanneer je het fenomeen van Onder naar Boven omarmt, dan kom je elkaar tegen. En ontstaan er nieuwe ideeën en dat zijn vaak hele grote, soms de realiteit overstijgende ideeën, maar dat is juist heel aardig. Die ideeën geven energie. Wat voorop staat is dat je gewoon ergens aan moet beginnen, dus niet eerst vreselijk gaan nadenken van wat er allemaal mis kan gaan, want gezellig met elkaar op je bek gaan is ook leuk en vooral leerzaam. Her verrassende is echter, dat het helemaal niet zo snel misgaat, al helemaal niet als je Van Onder naar Boven opereert.

Dit laatste fenomeen leert dus ook dat wanneer je van Onder naar Boven opereert, je oog krijgt voor Het Grote Idee, ik weet ook niet precies hoe ik het anders moet noemen, maar het geeft je ruimte om niet alleen maar in procedures en in visies te denken, waardoor je ieder gevoel van creativiteit in de kiem smoort. Wederom ligt een goed voorbeeld hiervan bij ons hier in de gemeente om de hoek en wel bij “De zusters van het Catharinadal” De zusters constateerden een probleem van buitenproportionele omvang. Te weten: door de vergrijzing zou er wel eens een eind aan het voortbestaan van hun klooster kunnen komen.

Als ze hadden nagedacht zoals bij de binnenstad visie, dan zouden ze het klooster hebben verkleind en de afstanden naar de gebedsruimtes hebben verkort. Dus compact, dynamisch met logische looplijnen. In theorie klopt dat, maar dan heb je je neergelegd bij het onvermijdelijke. Te weten, dat het na een paar generaties dus echt met het klooster is afgelopen. Dat was dus NIET de oplossing. Wat ze wel bedachten: ze gingen wat DOEN . Met goed nadenken en zich omringend met echt goed nadenkende mensen, hebben ze zichzelf opnieuw uitgevonden. Met hun Wijngaard, met hun Taverne en een wat modernere benadering van hun kloosterleven, waarbij ze hun traditionele waarden wel degelijk goed bewaken, ontstaat er een hele nieuwe dynamiek. En…. Als het mislukt is er nog niks aan de hand. Want dan ontstaat er wel weer wat nieuws. Het is dus niet zeggen, jongens er is niks meer aan te doen, maar we bedenken wat. En natuurlijk zijn er honderden valkuilen, maar de vlucht naar voren is altijd beter dan naar achteren.

De Sociale Politiek Oosterhout van Onder naar Boven, ik heb mijn gedachten een beetje de vrijeloop gelaten. Ik wil dit dan ook zien als een eerste aanzet, waarbij een ieder uit Sociaal Oosterhout er gaten in mag schieten of er zijn voordeel mee kan doen. Dat is aan U de lezer dezes.

Wat ik wel weet is dat dit voor mij in ieder geval het morele/sociale kompas zal vormen voor de komende jaren. En dan heb ik de plannen voor de Floraliatuin, Galvanitas en het Vlekkenplan van Annemiek nog niet eens genoemd.

Afsluitend wil ik nog wel even vermelden dat Oosterheide Rocks!!!

 

Oosterheide 4th of july Independence Day.

 

 

 

 

 

 

3 gedachtes over “Van Onder naar Boven (1)

  1. prima Eus!
    Alleen door samen te werken en doen kan het lukken de mensen het “wij-gevoel” weer terug te krijgen. Het begin is er en we moeten afwachten of het aangenomen wordt.
    Ik woon in Keuen- Mülheim en ben daar ook actief in het samenwerken voor eenvoudige kleine zaken. Het gaat laaaaaaangzaam maar het gaat!
    Groetjes van Johan

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie